- διχογνωμία
- dissension
Ελληνικό-Γαλλικό λεξικό. 2015.
διχογνωμία
Regardez d'autres dictionnaires:
διχογνωμία — η η διάσταση γνώμης, η διαφωνία: Η συνεχής διχογνωμία έφερε τελικά το χωρισμό τους … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διχογνωμία — η διάσταση γνωμών, διαφωνία, διένεξη. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 στο Γαλλοελληνικό και Ελληνογαλλικό Λεξικό τού Σκαρλάτου Δ. Βυζαντίου] … Dictionary of Greek
διαφωνία — Διχογνωμία, διάσταση γνωμών· παραφωνία ή κακοφωνία. (Μουσ.) Διάταξη δύο ή περισσότερων φθόγγων που ηχούν είτε ταυτόχρονα (συγχορδία) είτε ο ένας μετά τον άλλον (μελωδία) και από άποψη παραδοσιακής αρμονίας, δημιουργούν αίσθημα δυσαρμονίας. Οι… … Dictionary of Greek
αγιοπολίτης — Ανώνυμο μεσαιωνικό χειρόγραφο, που βρίσκεται στη βασιλική βιβλιοθήκη του Παρισιού. Περιέχει τη θεωρία και πράξη της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής. Διχογνωμία υπάρχει για το όνομα του συγγραφέα της διατριβής. Σύμφωνα με ορισμένους, πρόκειται… … Dictionary of Greek
αλλοφροσύνη — η (Α ἀλλοφροσύνη) [ἀλλόφρων] νεοελ. διατάραξη τών φρένων, παραφροσύνη αρχ. 1. διχογνωμία, αμφισβήτηση 2. κατάσταση αφηρημάδας, σύγχυση τού νου … Dictionary of Greek
αμφίδοξος — ἀμφίδοξος, ον (Α) 1. (για πρόσωπα) αυτός που έχει αμφίβολη γνώμη για κάτι, που είναι ασταθής στις πεποιθήσεις του 2. (για μάρτυρα) αυτός, για τον οποίο γεννιέται αμφιβολία, διχογνωμία 3. (για πράγματα) αμφίβολος, αμφισβητήσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
αναδιχασμός — ο [αναδιχάζω] 1. ο εκ νέου διχασμός 2. η εκ νέου διχογνωμία, διάσταση, διχόνοια … Dictionary of Greek
διαίρεση — Ο χωρισμός σε μέρη. (Βιολ.) Είδος αγενούς πολλαπλασιασμού όπου ο μητρικός οργανισμός διαιρείται σε δύο (διχοτόμηση) κομμάτια, τα οποία αναγεννούν τα τμήματα που λείπουν και αποκαθιστούν το μέγεθος και το τμήμα του οργανισμού. (Μαθημ.) Η… … Dictionary of Greek
διολκή — διολκή, η (Α) [ολκή] διχογνωμία … Dictionary of Greek
διχασμός — (Ιατρ.).Θέση στην οποία μια απλή δομή, όπως είναι η τραχεία, διαχωρίζεται σε δύο κλάδους. * * * ο (AM διχασμός) [διχάζω] διαίρεση σε δύο μέρη, διχοτόμηση νεοελλ. 1. διχογνωμία, διαφωνία, διαίρεση σε δύο αντίπαλες παρατάξεις («διχασμός κόμματος»)… … Dictionary of Greek
μάχη — Σύγκρουση στρατιωτικών τμημάτων· αγώνας για την επίτευξη συγκεκριμένων τακτικών ή και στρατηγικών σκοπών. Οι μ. διακρίνονται σε αμυντικές, επιθετικές, εκ συναντήσεως, σε ανοιχτό πεδίο κ.ά. Αμυντική είναι η μ. όταν ο ένας από τους δύο… … Dictionary of Greek
